W tę bezsenną noc, przy blasku księżyca,
Wyczuwam jakąś moc, jakąś magię życia.
Na niebie gwiazdy świecą, milczące perły białe,
A przy nich jasne smugi, Anioły lecą małe.
Ich suknie niczym kryształ, na tle nocnego mroku,
Dodają im blasku, a skrzydła - lekkości i uroku.
Tak sobie siedzę, przy oknie w pokoju,
Szukając na niebie ciszy i spokoju.
Ciszę znalazłam, bo wokół wszyscy spali,
Zwierzęta, rodzice, ci duzi i ci mali.
Anioły odleciały, spełniły pracę swą,
Bo cóż mają robić, kiedy ludzie śpią?
Usiadłam na łóżku, zamykając oczy,
Myślałam o Aniołach nieprzespanej nocy...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz